Kuća Vuka Karadžića

Smatra se ocem savremene ćirilice, a njegovo najznačajnije delo je Srpski riječnik.  Umro je u Beču 1864. godine, a njegovi posmrtni ostaci preneseni su u Beograd 1897. godine i uz velike počasti sahranjeni u porti Saborne crkve.

Vukovu rodnu kuću, kako sam to navodi, palili su Turci deset puta za vreme Karađorđeve vlasti. Kako bi sačuvali sećanje na Vuka, meštani Tršića su u vreme prenosa njegovih posmrtnih ostataka u Beograd 1897. godine na mestu gde je bila njegova rodna kuća postavili veliki krst. Kasnije, 1933. godine na tom mestu je podignuta Vukova spomen-kuća.

Napravljena je kao dvodelna brvnara nad kamenom uzidanim podrumom, sa strmim krovom od šindre. U jednom delu kuće je otvoreno ognjište sa nameštajem i posuđem karakterističnim za XIX vek. Drugi deo kuće je soba u kojoj je krevet, sto, ikone, gusle, kao i Vukov portret.

U dvorištu se još nalaze kačara, ambar, vajat i koš za kukuruz.